یاد ماه خدا

اشک می ریزم گریه می کنم 

اندیشه را برای پرواز اما این بار نه به آینده بلکه به گذشته در می آورم 

به ماهی که گذشت ...

دلم بهانه میگیرد

بهانه قرآن بهانه قدر بهانه حرف 

دوباره تل  امبار عقده دل

دوباره اشک فراق ... دوباره حسرت ختم قرآن 

بهانه دوباره دور هم جمع شدن 

دوباره هر روز یک جزء دوباره سوال و جواب دوباره نشاط دینی و قرآنی دوباره...

کجایید ای نفسهای سحر قدر

کجایید ای ناله های سراسر شوق مغفرت 

کجایی رمضان ای دوست اولیای خدا 

می دانم دیگر بازنخواهی گشت اما منتظرم که یک سال مرا با خود همراه کنی (اگر عمری باشد)

قدر تو حالا شناخته میشود

               مگه نه؟؟!!...