انفجار نور؛ زلزله دنیای قدرت‌ها
انقلاب شکوهمند اسلامی ایران، بسان انفجاری بزرگ در عصر حاضر بود که زلزله‌ای بنیادین در عمق راهبردهای جهانی به وجود آورد و سیاست‌ورزان، اندیشه‌وران، تاریخ نویسان و دین‌پژوهان را متحیِر کرده، مجبور به بازخوانی دوباره دانسته‌هایشان کرد. دشمنانی که این نورانیّت را بر نمی‌تافتند، شروع به تاخت و تاز به مرزهای انقلاب اسلامی ایران کردند. در این حین مقابله‌ای نو از جنس جنگی نرم و تمام عیار شروع شد که تا این لحظه ادامه دارد. با این‌که امکانات سخت‌افزاری دشمن بسیار بیشتر از جبهه انقلاب بوده است امّا کیفیّت اعتقادی و ایمانی انقلابیون مسلمان همواره، کفّه ترازو را به نفع حق‌طلبان و عدالت‌جویان انقلابی سنگین‌کرده است. خداوند متعال می‌فرماید: «یُریدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ اللَّهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَ لَوْ کَرِهَ الْکافِرُون‏؛ مى‏خواهند نور خدا را با دهان خود خاموش کنند و حال آنکه خدا -گر چه کافران را ناخوش اُفتد- نور خود را کامل خواهد گردانید.» (صف-8) ایمان به پشتیبانی خداوند از این انقلاب مستلزم شناخت هر چه بیشتر نسبت به حقّانیّت انقلاب اسلامی است.

ظلم ستیزی
قرآن کریم خداوند را از هر گونه ظلم در حق بندگان خود بری دانسته و می‌فرماید: «مَنْ عَمِلَ صالِحاً فَلِنَفْسِهِ وَ مَنْ أَساءَ فَعَلَیْها وَ ما رَبُّکَ بِظَلاَّمٍ لِلْعَبید؛ هر که کار شایسته کند، به سود خود اوست؛ و هر که بدى کند، به زیان خود اوست، و پروردگار تو به بندگان [خود] ستمکار نیست.» (فصّلت-46) حال، چنین پروردگاری که خود به هیچ وجه ظالم نیست چگونه می‌تواند در مقابل ظلم بندگان در بین خود بی‌تفاوت باشد. قطعاً دین اسلام و تمام ادیان الهی بر علیه ظلم و ستمگری بنا نهاده شده‌اند. یکی از وجوه انقلاب شکوهمند اسلامی ایران، قیام و انقلاب علیه ظلم طاغوتیان طبق مبانی دین مبین اسلام بود. «وَ اللَّهُ لا یُحِبُّ الظَّالِمین‏؛ و خداوند ستمکاران را دوست نمى‏دارد.(آل‌عمران-140)

شیطنت‌ها به سبک ظلم
طبیعی است که ظالمان، بعد از به زیر کشیده شدن از تخت قدرت و حکومت، بیکار نمی‌مانند و برای بازگشت به قدرت و یافتن از دست‌رفته‌هایشان از هیچ تلاشی فروگزار نمی‌کنند. چه ظالمان بیرونی و چه مزدوران و ایادی و رهروان داخلی آن‌ها! انقلاب اسلامی، برای آن‌ها عقده‌ای شده گلوگیر، که روز به روز بر غیض و غضب خود می‌افزایند. قرآن کریم می‌فرماید: ها أَنْتُمْ أُولاءِ تُحِبُّونَهُمْ وَ لا یُحِبُّونَکُمْ وَ تُؤْمِنُونَ بِالْکِتابِ کُلِّهِ وَ إِذا لَقُوکُمْ قالُوا آمَنَّا وَ إِذا خَلَوْا عَضُّوا عَلَیْکُمُ الْأَنامِلَ مِنَ الْغَیْظِ قُلْ مُوتُوا بِغَیْظِکُمْ إِنَّ اللَّهَ عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدُور؛ هان، شما کسانى هستید که آنان را دوست دارید، و [حال آنکه‏] آنان شما را دوست ندارند، و شما به همه کتابها[ى خدا] ایمان دارید؛ و چون با شما برخورد کنند مى‏گویند: «ایمان آوردیم.» و چون [با هم‏] خلوت کنند، از شدت خشم بر شما، سر انگشتان خود را مى‏گزند. بگو: «به خشم خود بمیرید» که خداوند به راز درون سینه‏ها داناست. (آل‌عمران-119) این است داستان طولانی ظلم. 

ترور شخصیّت انقلاب
با عزّت و افتخاری که این انقلاب در معرض دید همه جهانیان گذارد، اصلی‌ترین نقشه دشمنان بر کم‌اثر کردن جبهه انفلاب ایلامی بوده و است.
ادامه دارد...

 ر