شگفتیهای روح آدم

به رگهای درونی انسان پاره گوشتی آویخته که شگرفترین اعضای درونی اوست؛وآن قلب است؛که چیزهایی از حکمت؛وچیزهایی متفاوت با آن؛در او وجود دارد. 

پس اگر در دل امیدی پدید آید؛طمع آن را خوار گرداند؛ و اگر طمع بر آن هجوم آورد حرص آن را تباه سازذ؛ واگر ناامیدی برآن چیره شود؛ تاسف خوردن آن را از پای در آورد؛ اگر خشمناک شود کینه توزی آن فزونی یابد و آرام نگیرد؛ اگر به خشنودی دست یابدخویشتن داری را از یاد برد؛ و اگر ترس آن را فرا گیرد پرهیز کردن آن را مشغول سازد؛ واگر به گشایشی رسد؛دچار غفلت زدگی شود؛ و اگر مالی به دست آورد بی نیازی او را به سر کشی کشاند؛ و اگر مصیبت ناگواری به او رسد بی صبری رسوایش کند؛ و اگر به تهیدستی مبتلا گردد بلاها او را مشغول سازد؛ و اگر گرسنگی بی تابش کند ناتوانی آن را از پای درآورد؛ و اگر زیادی سیر شود سیری آن را زیان رساند؛ پس هر گونه کند روی برای آن زیان بار؛ و هر گونه تند روی برای آن فساد آفرین است.

حکمت ۱۰۸-نهج البلاغه