درباره من
اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبیها وَ بَعْلِها وَ بنیها وَالسِّرِّ الْمُسْتَوْدَعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِه عِلْمُک
ادامه...
سرهنگ مقامی در جمع نمازگزاران قمبوان:آبروی مردم آبروی ماست.
در هفته نیروی انتظامی سرهنگ مقامی فرمانده نیروی انتظامی شهرستان دهاقان به همراه فرماندهان بخش های مختلف نیروی انتظامی در جمع نمازگزاران قمبوان حاضر شدند که آقای فرزانه معاون فرماندار دهاقان نیز ایشان را همراهی می کردند.
بعد از نماز جناب سرهنگ مقامی در صحبت هایی به وظایف و جایگاه نیروی انتظامی از جمله مبارزه با قاچاق، مبارزه با فساد و منکرات، پیشگیری از وقوع جرم، کشف جرائم، قوانین راهنمایی و رانندگی و ...اشاره کردند.
ادامه مطلب ...وقتی...وجدان مسخره کاریکاتوریست به او می خندد
درماندگی توهین کنندگان به مقدسات
کاری از : مسعود زمانی-قمبوان
السلام علیکم یا انصار دین الله
مراسم غبار روبی گلزار شهدای قمبوان در روز پنجشنبه ششم مهر ماه برگزار شد .
آهووان رضائیم
گنه پیشه هر دم سلامت کند
همه جسم و جان را فدایت کند
بود گنبدت کعبه اهل دل
من روسیه سویت آیم خجل
بسویت دوان همچو آهو شدیم
پی دیدن طاق ابرو شدیم
دهی صید صیاد شیطان شدیم
ضمانت کنی باز انسان شدیم
رضا! نام تو جان جانان من
سرشکم بشوید گناهان من!
نگویم که تنگ آمده قافیه
تو هستی شبان و همه مان رمه!!
السلام علیک یا ثامن الحجج یا علیّ ابن موسی الرضا
حمیدرضا خالقی-قمبوان
شاعری از یک روستا برای پیامبرخدا می گوید
شاعر خوش ذوق روستای قمبوان از توابع شهرستان دهاقان واقع در استان اصفهان اینچنین می سراید.
زجام آل طاها مستِ مستیم خداوند محمد را پرستیم
محمد برترین مخلوق یزدان دلش لبریز شد از نور ایمان
کنون دشمن خیال و وهم دارد گمان برده است تیغش زخم دارد
نمیدانند خلق آفرینش گره خورده است با خلق اهل بیتش
شبی تازد به جنگ هشت ساله کنون نازد به ماه و ماهواره
چو صمّ و بکم و عمّی دشمن ماست هراسد با صدایی از چپ و راست
به مشت محکمی تکبیر گویان کنیم هر دم حمایت از مسلمان...!
خسان را با دمی دیگر برانیم خداوند محمد را بخوانیم!!
صلوات
حمیدرضا خالقی-قمبوان
فراخوان موج کاریکاتور
با توجه به هتاکی دشمنان اسلام بر مقام محمود و ستایش شده پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و سلم از کلیه هنرمندان عاشق حرم نبوی دعوت می شود با هنرنمایی های خود در زمینه کاریکاتور، موجی دیگر برعلیه بی دینی به راه بیاندازند.
کاریکاتورهای خود را از طریق آدرس زیر به دست ما برسانید و در قسمت نظرات همین پست ما را مطلع کنید.
kombonia@yahoo.com
التماس دعا
نبرد پیامبر خدا با کاریکاتوریسم
نبرد همچنان باقی است
کاریکاتور یعنی به هم ریختن تناسب ها
یک عضو را بزرگتر جلوه دادن و بقیه اعضاء را کوچک کردن
عرب جاهلی کوچک ها را بزرگ و بزرگ ها را کوچک کرده بود.
سنگ های بی جان را عبادت می کرد و خدای بزرگ را منکر بود.
برای ایمان و تلاش ارزشی قائل نبود و خرافات را اهم موضوعات می شمرد.
دختر بچه را که ماوای لطف است زنده به گور می کرد و شراب و قمار و ... را گوشتی بر بدنش می دانست.
این است زندگی کاریکاتوری
و چه خنده دار است که کسی گمان کند که این زندگی راه به جایی می برد
وپیامبر خدا چه کرد؟
اندازه ها را سر وسامان داد.
قولوا لا اله الا الله تفلحوا
با توحید و الله شناسی هر چیز را سر جای خودش و به اندازه خودش قرار داد.
اما کاریکاتور پردازان جاهلی به تمسخر و تهمت و ناسزا و شایعه پراکنی و ... روی آوردند تا استحکام بنای توحیدی را بلرزانند و نتوانستند
و اما امروز...
کاریکاتوری بزرگتر
ادامه مطلب ...نظافت در روستا
کوچیک که بودیم اولین حدیثی که یاد گرفتیم و همه بلد بودیم این بود :النظافة من الایمان
الان یه سری به جویهای کنار خیابون که بندازی هرچی حدیثه فراموش می کنی و فقط این به ذهنت میاد که ... آخه چرا؟
چرا باید محله مون اینقدر کثیف باشه؟
چرا باید حیوونا بچرخند دور و بر کیسه های زباله و هر کدومو به یه طرف بکشند و صحنه هایی از این قبیل؟
راستی چرا به بچه هامون یاد ندادیم که وقتی چیپس و بستنی و ... می گیرن پوسته اونو داخل سطل زباله بیندازن نه داخل جوی آب؟
بچه ها هیچی چرا خود ما بزرگترها عادت کردیم هرچیزی که سر راهمون بود را داخل جوی آب بیندازیم؟
آیا فقط جمع آوری زباله های خانگی در روستا برای اینکه بگوییم دهیاری به بهداشت اهمیت لازم می دهد کافی است؟
آیا از این به بعد می توانیم بگوییم که فرهنگی ترین روستای منطقه هستیم؟
آیا از این به بعد می توان به اینکه اولین مدرسه در منطقه را داشتیم افتخار کرد؟
روز آخر مدرسه
امروز اول مهر ماه است و همه از روز اول مدرسه حرف می زنند؛ امّا چه خوب است که همین اول حرف آخر را بزنیم که :
آیا مدرسه رفتن، روز آخر هم دارد؟
جواب: خیر.
اونایی که الان دیپلم،لیسانس، فوق لیسانس و ... گرفتن و دنبال این هستند که تا آخر عمر از درس خوندن خودشونو راحت کنند؛ یعنی چه جوری؟!
یعنی مثلا یه کار به درد بخوری که نون و آبدار باشه و بشه باهاش یه عمر راحت و بی دغدغه زندگی کرد و دیگه آدم کاری به هیچی نداشته باشه پیدا کنند و درس را رها کنند.
گرفتاری که این روزها گریبانگیر خیلی ها شده.
ما در کتابهای نوجوانیمون خوندیم که ابوریحان بیرونی آخرین نفس های عمرشون به دنبال یاد گرفتن علم بودند.
ما را چه شده است؟
ادامه مطلب ...