ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 |
شهر مکه نور افشان می شود
احمد آمد مهد ایمان می شود
خنده ی صبح فلق را دیده ای؟
چون محمّد(ص) می دمد آن می شود
می تراود ماه بر ماه ربیع،
ماه از نورش فروزان می شود
آمنه کودک به دایه می دهد
این روزها که سپری می شود، حال و هوای دلم جور دیگری است. امسال هم محرم و صفر تمام شد و ربیع با مژده فرارسیدن بهار، تلنگری است که آیا دلت نیز بهاری شده است؟! …
این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است»
این کلام پیر و مراد این انقلاب امام خمینی(ره) است که شاید بارها آن را شنیده باشیم. اما تا بحال به معنای واقعی این سخن اندیشیده اید؟! محرم و صفر دو ماه متوالی است که در آنها به عزاداری برای آل الله می پردازیم و در عزای ایشان به سوگ می نشینیم.
دو ماه که با آغاز آن داغدار مصیبت های کربلا می شویم و با پایان آن از فراق پیامبر و رحمت امّت ناله می زنیم که بار پروردگارا إنّا نشکوا إلیک فقد نبیّنا. این دل شکستن ها و این اشک ها و ناله ها گرچه دل را غمین می کند امّا آن را جلا نیز می دهد که سنگ تا سوزش آتش نبیند گوهر نمی گردد. ذکر و یادآوری مصائب اهل بیت در این ایّام بهترین وسیله ای است که مسلمانی خود را محکی بزنیم و دوباره آن را بیدار و زنده کنیم تا یادمان نرود در کجای تاریخ ایستاده ایم و چه وظایفی بر دوش داریم.
ادامه مطلب ...خراسان رضا(ع) را دوست دارم
من ایوان طلا را دوست دارم
به صحن پاک او، پا می گذارم
نماز شکر، بر جا می گذارم
دوباره موسم دیدار یار است
به چشم مرغ دل فصل بهار است،
دوباره شعرهایم تازه گردد
و با نام رضا(ع) آوازه گردد!
گنه پیشه هر دم سلامت کند
همه جسم و جان را فدایت کند
بود گنبدت کعبه اهل دل
من روسیه پیشت آیم خجل
بسویت دوان همچو آهو شدیم
پی دیدن طاق ابرو شدیم
دمی صید صیادشیطان شدیم!!
ضمانت کنی باز انسان شدیم!!
رضا(ع) نام تو جان جانان ما
سرشکی بشوید گناهان ما،
نگویم که تنگ آمده قافیه،
تو هستی شبان همه مان رمه!!
حمیدرضا خالقی
تو هستی زآل عبا یا حسن(ع)
لقب داری از مجتبی یا حسن(ع)
حدیث غریبی تو چون کنم؛
بناله دل و دیده در خون کنم!
که نوشاندت از زهر کین، وای من؟!
جگر پاره از زهر بین، وای من!
بنازد بقیع و تویی در برش
صدف باشد و چون تویی گوهرش!
کریما ببخشا به ما یک سلام!
تو هستی کریم خدا والسلام؛
حمیدرضا خالقی
از روشنی طلعت رخشنده «باقر»
شد نور علوم نبوی بر همه ظاهر
در سوم ماه صفر از مشرق اعجاز
گردید عیان ماه تمام از رخ باقر
گنه پیشه هر دم سلامت کند
همه جسم و جان را فدایت کند
بود گنبدت کعبه اهل دل
من روسیه سویت آیم خجل
بسویت دوان همچو آهو شدیم
پی دیدن طاق ابرو شدیم
دهی صید صیاد شیطان شدیم
ضمانت کنی باز انسان شدیم
رضا! نام تو جان جانان من
سرشکم بشوید گناهان من!
نگویم که تنگ آمده قافیه
تو هستی شبان و همه مان رمه!!
السلام علیک یا ثامن الحجج یا علیّ ابن موسی الرضا
حمیدرضا خالقی-قمبوان