اثر گناه در زندگی
ماه مبارک رمضان ماه وصل به خداست و ترک گناه بلکه ترک زمینه گناهان(ورع) تنهاترین نوع وصل حقیقی است. با کم شدن گناه در این ماه مبارک به وضوح آثار آن را در زندگی فردی و اجتماعی خود مییابیم و از این طریق در این لحظات ماه مهمانی میتوانیم با تأمّل در آثار گناهان در زندگی خود، عزم خود را برای دوری هر چه بیشتر از آنها و سر وسامان دادن به حقیقت زندگی خود جزم کرده و از نیروی صاحب و میزبان این سفره نیز یاری بگیریم. در اینجا خوب است به پارهای از آثار گناه در زندگی بپردازیم.
اثر گناه بر دریا و خشکی
قرآن کریم بارها بر آثار دنیوی گناه تأکید دارد و بدین واسطه انسانها را
از ارتکاب گناهان بر حذر میدارد. از آنجا که سنّتهای قطعی از طرف خداوند
متعال در این دنیا قرار داده شده است ؛ انجام گناه در واقع شنای بر خلاف
جهت این رودخانه هستی بوده مسلّما آثار منفی بر زندگی انسان و دنیای انسان
میگذارد. قرآن کریم در رابطه با اثر گناه بر طبیعت اطراف و محیط زیست
انسان میفرماید:« ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما
کَسَبَتْ أَیْدِی النَّاسِ لِیُذیقَهُمْ بَعْضَ الَّذی عَمِلُوا
لَعَلَّهُمْ یَرْجِعُونَ [روم/41] فساد، در خشکى و دریا بخاطر کارهایى که
مردم انجام دادهاند آشکار شده است؛ خدا مىخواهد نتیجه بعضى از اعمالشان
را به آنان بچشاند، شاید (به سوى حق) بازگردند!».
تفکّر؛ دریچهای به سوی رمضان
امام عسکری علیه السلام در حدیثی عمیق میفرمایند:« لَیسَتِ العِبادَةُ
کَثرَةَ الصیّامِ وَ الصَّلوةِ وَ انَّما العِبادَةُ کَثرَةُ التَّفَکُّر
فی أمر اللهِ [1] عبادت کردن به زیادی روزه و نماز نیست، بلکه (حقیقت)
عبادت، زیاد در کار خدا اندیشیدن است». رمضان یکی از نامهای خداوند متعال
است و این ماه را، چون سفره ضیافت خدا پهن میشود، رمضان نامیدهاند یعنی
ماهی که به خداوند اختصاص دارد. همه چیز در این ماه حول محور خداوند است.
چیزی جز خدا در این ماه نیست.
بهترین ابزار شناختی که به ما انسانها ارزانی شده است نعمت عقل است و
بهترین نوع استفاه از آن که شاید اصلیترین وظیفه ما هم باشد شناخت خداست.
آری تفکّر در امور خداوند متعال دریچهای به سوی معرفت به اوست. در این
نوشتار به تأثیر تفکّر در ماه مبارک رمضان میپردازیم.
دوری از گناه
کنج خلوت
اعتکاف یعنی حداقل سه روز را به دور از تفکر و مواجهه با دنیا و سروصدایش،
فقط به عبادت، مناجات و راز و نیاز با یگانه معبود در کنج خانهاش بپردازی.
سؤال این است که چرا باید از دنیا دور شد و فقط عبادت کرد؟ جواب این سؤال
خود به خود باعث میشود تا به جواب سؤالهای دیگر نیز در مورد رابطه دنیا و
آخرت و عبادت با یکدیگر دست یابیم و سرانجام به اهمیت اعتکاف پی ببریم.
دنیا یا آخرت؟
دین اسلام مخالف عزلت گزینی و رها سازی دنیاست. قرآن کریم در رابطه با
استفاده از دنیا و فراموش نکردن آن میفرماید:« وَ ابْتَغِ فیما آتاکَ
اللَّهُ الدَّارَ الْآخِرَةَ وَ لا تَنْسَ نَصیبَکَ مِنَ الدُّنْیا وَ
أَحْسِنْ کَما أَحْسَنَ اللَّهُ إِلَیْکَ وَ لا تَبْغِ الْفَسادَ فِی
الْأَرْضِ إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْمُفْسِدین [قصص/77] و در آنچه خدا
به تو داده، سراى آخرت را بطلب و بهرهات را از دنیا فراموش مکن و
همانگونه که خدا به تو نیکى کرده نیکى کن و هرگز در زمین در جستجوى فساد
مباش، که خدا مفسدان را دوست ندارد!» طبق آیه فوق میتوانیم درک درستی از
نگاه اسلام به دو مقوله دنیا و آخرت به دست آوریم.
اگر یک قدم بردارم ... تو چند قدم بر می داری؟
بهترین دوست آن است که:
از جنس تو نباشد
هر جا خواستید بتونید با هم قرار بذارید
عقد دائم باشد
هر چقدر عشق به بورزی او چندبرابر بیشتر تحویل بدهد
راحت بتونید با هم خلوت کنید
بهترین قرارهاتون شب ها باشه
هیچوقت ازت خسته نشه
همیشه منتظرت باشه
هر وقت بهش گفتی نه نگه
راز دلتو بتونی بهش بگی
اون کیـــــــــــــــه؟؟؟...
خــــــــــــــــــــــــــــــــــــــدا
امشب، شب ناله در فراق پدری مهربان است که غیر از چاه و نخل و ماه، کسی گریه اش را ندیده بود. پدری دل سوز که با آه همه کودکان یتیم، شریک بود و غصه های همه را بر جان خود هموار می کرد، ولی کسی از غربت او و دردهای دلش، با خاری در چشم و استخوانی در گلو، خبر نداشت.
خراسان رضا(ع) را دوست دارم
من ایوان طلا را دوست دارم
به صحن پاک او، پا می گذارم
نماز شکر، برجا می گذارم
دوباره موسم دیدار یار است
به چشم مرغ دل فصل بهار است
دوباره شعرهایم تازه گردد
و با نام « رضا(ع)» آوازه گردد
ادامه مطلب ...
سال های متوالی
ایامی چند
قسمت من شده بودکه گدای در شاه خراسان باشم
خاطرات ایام
پیش چشمم آید:
گنبد زرد طلا،
با وضویی از اشک
و سلام و صلوات
ادامه مطلب ...(اشعار از مرحوم سید جعفر احتشام)
اى خاک پاک قم چه لطیف و معطرى
خاکى ولى ز ذوق و صفا بند گوهرى
گوهر کجا و شان تو نبود عجیب اگر
گویم ز قدر و منزلت از عرش برترى
اشک می ریزم گریه می کنم
اندیشه را برای پرواز اما این بار نه به آینده بلکه به گذشته در می آورم
به ماهی که گذشت ...
دلم بهانه میگیرد
بهانه قرآن بهانه قدر بهانه حرف
دوباره تل امبار عقده دل
دوباره اشک فراق ... دوباره حسرت ختم قرآن
بهانه دوباره دور هم جمع شدن
دوباره هر روز یک جزء دوباره سوال و جواب دوباره نشاط دینی و قرآنی دوباره...
کجایید ای نفسهای سحر قدر
کجایید ای ناله های سراسر شوق مغفرت
کجایی رمضان ای دوست اولیای خدا
می دانم دیگر بازنخواهی گشت اما منتظرم که یک سال مرا با خود همراه کنی (اگر عمری باشد)
قدر تو حالا شناخته میشود
مگه نه؟؟!!...