دهستان من

سرزمین دین و ادب

دهستان من

سرزمین دین و ادب

رسانه ملی چرا؟

تبیین موضوع خودنمایی زن، یکی از مقوله‌های بحث برانگیز طیّ دوران‌های مختلف جوامع اسلامی بوده است. در علوم مختلفی مثل فقه، علوم اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، حقوقی، بین المللی، تاریخی، فرهنگی و ... یکی از موضوعات سؤال برانگیز، حدّ و مرز حضور زن در موضوعات مختلف است. 

 با توجّه به زیبایی‌های منحصر به فرد درونی زن که قابل کتمان نیست باید بپذیریم که طرز تفکّر جوامع مختلف بشری نسبت به جایگاه استفاده از این زیبایی‌ها، تعیین‌کننده مسیر استفاده از این اهرم بسیار تاثیر گذار در جامعه می‌باشد.
به عبارت روشن‌تر؛ قدرت ظرافت و زیبایی‌های درونی زن به اندازه‌ای است که دولت‌ها و حاکمان مختلف طی قرون متمادی و اعصار مختلف با توجّه به راهبردهای حکومتی برآمده از اعتقاداتشان به استفاده‌ی ابزاری از آن، برای پیشبرد اهداف و شکل‌دهی به آن اعتقادات می‌پرداخته‌اند.
امّا نکته مهم، این که، جایگاه درست این نیروی جاذبه‌ی اساسی در کجاست و این جایگاه توسط چه اعتقادی روشن می‌شود؟
برای رسیدن به جواب اجمالی این سؤال اساسی پرداختن به واژه خودنمایی(تبرّج) لازم و ضروری است. این‌که، باید بدانیم بحث خودنمایی زن در کجای موضوعات است و زیرمجموعه‌ی چه موضوعی قرار دارد؟
برای روشن کردن این بحث ابتدا باید رابطه‌ی حجاب, عفاف و تبرّج را مورد بررسی قراردهیم.
رابطه‌ی حجاب؛عفاف و تبرّج
ما در این‌جا فقط به دنبال حدود تعریف اصطلاحی این معانی هستیم و از آن‌جا که این اصطلاحات مربوط به دین می‌شوند ما نیز حدود دینی آن‌ها را پی می‌گیریم.
حجاب؛ یعنی پوشش تمام بدن زن بجز صورت و کف دو دست در حضور نامحرم.
حکمت حجاب: شناساندن شخصیت و اعتقاد دینی زن و در نتیجه امنیت از اذیت او توسط دیگران.
عفاف؛ اثری از آثار حیاست که یک از نمودهای بارز آن کنترل و محدودیت قائل شدن در انواع رفتارها با نامحرم است.
تبرّج؛ به معنای خودنمایی زن نزد نامحرم به وسیله‌ی نگاه، رفتار، پوشش، گفتار، و ... می‌باشد(انجام دادن هر نوع خودنمایی که مختص زنان است، در مقابل نامحرم).
با این تعاریف مشخص می‌شود که معنای تبرّج در مقابل حجاب و عفاف است و عفاف، مفهومی عام‌تر از حجاب است.
تبرّج جاهلی
قرآن کریم می‌فرماید:« وَ قَرْنَ فی‏ بُیُوتِکُنَّ وَ لا تَبَرَّجْنَ تَبَرُّجَ الْجاهِلِیَّةِ الْأُولى[احزاب/۳۳] و در خانه‏هاى خود بمانید، و همچون دوران جاهلیّت نخستین (در میان مردم) ظاهر نشوید».
«قَرْنَ» از «وقار» یا «قرار» است، و نتیجه‏ى هر دو معنا یکى است. یعنى براى خودنمایى از خانه‏هاى خود خارج نشوید. «تَبَرُّجَ» از «برج» به معناى خودنمایى است، همان گونه که برج در میان ساختمان‏هاى دیگر جلوه‏ى خاصّى دارد. [۱]
اما اینکه منظور از جاهلیت اولى چیست؟ ظاهرا همان جاهلیتى است که مقارن عصر پیامبر صلوات الله علیه بوده، و به طورى که در تواریخ آمده در آن موقع زنان حجاب درستى نداشتند، و دنباله‌ی روسرى‏هاى خود را به پشت سر مى‏انداختند به طورى که گلو و قسمتى از سینه و گردنبند و گوشواره‏هاى آنها نمایان بود، و به این ترتیب قرآن همسران پیامبر صلوات الله علیه را از این گونه اعمال باز مى‏دارد.[۲]
جاهلیّتِ اولى نشان دهنده‏ى ظهور جاهلیّت اخرى‏ است که ما امروز شاهد آنیم. در حدیث نیز آمده است: «ستکون الجاهلیة الاخرى» [۳] به زودى جاهلیّت دیگرى فرا مى‏رسد.[۴]
تبرّج نوین
همچنان‌که گفته شد؛ در جاهلیتِ عصر پیامبر اکرم صلّی الله علیه و آله از نادانی و جهالت، حجاب را رعایت نمی‌کردند.
در این‌که جاهلیت دیگر چه شکلی خواهد داشت می‌توانیم به زمان خودمان نگاه کنیم تا آن را بهتر درک کنیم.
تعریف "جاهلیت" از زبان مقام معظم رهبری مدّ ظلّه العالی
«جاهلیّت فقط به معنای فقدان علم نیست؛ در تعبیرات اسلامی و در ادبیات اسلامی، جاهلیّت معنای بسیار وسیع‌تری دارد؛ بخشی از جاهلیّت، فقدان علم و نداشتن علم است امّا جاهلیّت به معنای وسیع عبارت است از غلبه و حاکمیّت نیروی شهوت و غضب انسانی بر محیط زندگی؛ این میشود جاهلیّت. جاهلیّت یعنی جوامع انسانی، تحت تأثیر تمایلات شهوی و غضبیِ عمدتاً فرمانروایان خود به شکلی دربیاید که فضائل در آن گم بشود و رذائل حاکم بشود؛ این میشود جاهلیّت».[۵]
« امروز جاهلیّت بازتولید شده است؛ با توان بسیار بالا، با خطر صدها بلکه هزارها برابرِ جاهلیّت روزهای اوّل و دوران اوّل اسلام».[۶]
حال که از معنای جاهلیت آگاه شدیم نوبت آن می‌رسد که به تحلیل تبرّجی که به واسطه‌ی این اعتقاد جاهلی نوین ترسیم و تبلیغ می‌شود بپردازیم.
و همان‌طور که رهبر معظّم انقلاب اسلامی در رابطه‌ی با جاهلیت اولی بیان کرده‌اند:ـ« نباید تصوّر کرد که این جاهلیّت، مخصوص جزیرةالعرب و عربهای مکّه و حجاز و بقیّه‌ی نقاط بود؛ نه، آن جاهلیّتْ عمومیّت داشت؛ ایرانِ آن روز هم غرق در جاهلیّت بود، امپراتوری رومِ آن روز هم غرق در جاهلیّت بود؛ اسلام و بعثت پیامبر برای مقابله‌ی با همه‌ی این جاهلیّت پدید آمد»[۷] جاهلیت نوین امروزی نیز که همان سیطره شهوت و غضب بر جامعه انسانی هست، تمام جوامعی که حکومت‌های غیر اسلامی و غیر الهی دارند را در بر گرفته است. و از آنجا که تبرّج هم یکی از میوه‌های جاهلیّت است می‌توان نتیجه گرفت که این محصول کذایی هم امروزه در تمام دنیا به شدّت تبلیغ و تزریق می‌شود.
با به وجود آمدن رسانه‌های جهانی و سرعت انتقال اطلاعات به خصوص در قالب‌های تزئین شده‌ی امروزی مثل فیلم، عکس، مد و ... سردمداران شهوت و غضب امروز نیز قصد دارند تا از نیروی فوق العاده‌ی جاذبه‌ی زن به عنوان ابزار تکثّر شهوت‌گرایی و اغماء جنسی مردم این عصر برای استعمار نوین خود سوء استفاده کنند.
تفکّر غربی بر پایه‌ی مادیگرایی به انواع مختلف آن، بنا شده است پس در جهت رسیدن به مادیات هر قابلیتی را ابزار خو قرار می‌دهد و صد البته یکی از بهترین قدرت‌ها را جاذبه‌های زنانگی خواهد دانست؛ لذا یکی از راه‌ها ترویج خودنمایی زنان در جامعه به وسیله‌ی ابار ارتباط جمعی به‌خصوص تلویزیون است.
ترفندی که خود، یکی از مواریث فرهنگ مبتذل جاهلیّت بزک‌شده‌ی امروز است.
رسانه‌ی ملّی چــــرا؟
اگر یکی از مهم‌ترین آرمان‌های انقلاب اسلامی ایجاد تمدّن نوین اسلامی است که هست! باید رسانه‌های فرهنگی و در رأس آن‌ها رسانه‌ی ملّی، خود طلایه‌دار استفاده و تبلیغ و تزریق فرهنگ عفاف باشند.
اگر غربی‌ها و متداول حکومت‌های امروزی دنیا با استفاده از ظرافت‌های زنانه به تبلیغ کالاهای تجاری خود می‌پردازند، چرا رسانه‌ی ملّیِ انقلابی که سردمدار بیداری اسلامی است و ندای دعوت جهان را به حکومت الهی و اسلامی سرداده است باید قدم در همان جایی بگذارد که به هدف دشمنان دین منتهی خواهد شد.
البتّه این به معنای تغافل و بی‌توجّهی به نقاط قوّت بی‌شمار این نهاد ملّی در مقایسه با رسانه‌های دیگر دنیا نیست. بلکه تنها هشداری است به مسئولین قرارگاه فرهنگی انقلاب! به هوش باشید که سیلِ روندِ رسانه‌ای جهان، ما را با خود نبرَد که اگر این اتّفاق بیفتد قطعا همه‌ی ارزش‌هایی را که به خاطر آن این مردم انقلاب کردند و تا اینجا با خونفشانی از آن محافظت کردند را با خود خواهد برد.
خودنمایی زنان در پیام‌های بازرگانی
چندی است که در تبلیغ یک ماده‌ی شوینده فقط از شخصیّت‌های زن آن‌هم با کرشمه‌های زنانه استفاده می‌شود که این فقط یک نمونه است و الّا در بسیاری از پیام‌های بازرگانی همین اتّفاق در جریان است.
به راستی جرم خودآرایی و تبرّج در جاهلیّت عصر پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله ) بیشتر است و یا این ناز و کرشمه‌های زنانه‌ی امروزی آن‌هم در این شرایط حسّاس کنونی جهان اسلام که هر غفلتی باعث خواهد شد که خدایی‌ ناکرده تمام تلاش‌های مجاهدان خدا در این چند دهه‌ی اخیر هدر رود.؟؟!
آیا زنی که امروزه کالایی را تبلیغ می‌کند به دنبال این است که فروش چه چیزی بیشتر شود و چه سودی به جیب چه کسی خواهد رفت؟  
---------------------------------
[۱] تفسیر نور، ج‏۹، ص: ۳۶۰
[۲] تفسیر نمونه، ج‏۱۷، ص: ۲۹۰
[۳] تفسیر نور الثقلین، ج‏۴، ص: ۲۶۹
[۴] تفسیر نور، ج‏۹، ص: ۳۶۰


نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد