دهستان من

سرزمین دین و ادب

دهستان من

سرزمین دین و ادب

از منا تا آمریکا!


امنیت مکّه و کعبه در قرآن

      ابراهیم علیه السلام بعد از بناى خانه کعبه، امنیت شهر مکه را از خداوند درخواست نمود و گفت:« رَبِّ اجْعَلْ هَذَا الْبَلَدَ آمِناً [ابراهیم/ ۳۵] خداوندا این سرزمین را سرزمین امن و امانى قرار بده». خدا دعاى ابراهیم علیه السلام را اجابت کرد و آن را یک مرکز امن قرار داد که هم مایه آرامش روح و امنیت اجتماع مردمى است که به آن مى‏آیند و از آن الهام مى‏گیرند و هم از نظر قوانین مذهبى، امنیت آن، آن‌چنان محترم شمرده شده که هر گونه جنگ و مبارزه در آن ممنوع است.      

  مخصوصا در اسلام" کعبه" بعنوان یک مأمن و پناهگاه شناخته شده، و حتى حیوانات این سرزمین از هر نظر باید در امنیت باشند و کسى مزاحم آنها نشود، افراد انسانى که به آن پناه مى‏برند نیز در امان هستند حتى اگر قاتل و جانى باشند نمى‏توان متعرض آنها شد، ولى براى این که این احترام خاص خانه کعبه مورد سوء استفاده قرار نگیرد، و حق مظلومان پایمال نگردد اگر افراد جنایت‏کار و مجرمى به- آن پناهنده شوند دستور داده شده آنها را از نظر آب و غذا در مضیقه قرار دهند، تا مجبور گردند آنجا را ترک گویند، و آنها را به کیفر برسانند.[۱]

      حق مطلب این است که جمله:«وَ مَنْ دَخَلَهُ کانَ آمِناً» در این زمینه است که حکمى تشریعى را بیان کند، نه یک خاصیت تکوینى را.[۲] و آیه شریفه:«أَوَلَمْ یَرَوْا أَنَّا جَعَلْنا حَرَماً آمِناً وَ یُتَخَطَّفُ النَّاسُ مِنْ حَوْلِهِمْ" [عنکبوت/۶۷] مگر ندیدند که ما مکه را حرم امن کردیم، در حالى که بلاد اطراف آن مورد هجوم دشمنان است» بیش از این دلالت ندارد که امنیت در این مکان، استقرار و استمرار مى‏یابد، از این جهت که مردم این مکان را مقدس و واجب الاحترام مى‏دانند، چون وجوب تعظیم آن در شریعت ابراهیم ثابت شده؛ شریعت ابراهیم علیه السلام هم، در آخر به تشریع خداوند متعال منتهى مى‏شود نه به تکوین او. و همچنین است حال آیه‏اى که دعاى ابراهیم را حکایت نموده و مى‏فرماید:" رَبِّ اجْعَلْ هَذَا الْبَلَدَ آمِناً" [ ابراهیم/۳۵] و یا مى‏فرماید:«رَبِّ اجْعَلْ هذا بَلَداً آمِناً»[۳] که از خداى تعالى درخواست مى‏کند، مکه را بلد امن کند، و خداى تعالى به زبان تشریع، دعایش را مستجاب مى‏کند، و همواره دل‌هاى بشر را به قبول این امنیت سوق مى‏دهد.[۴]

      شرایط و حدود امنیت مکه
      از آیاتی که در رابطه با امنیت در مکه بیان شد می‌توان فهمید که؛

      ۱- خداوند، امنیت را برای این شهر قرار داده است؛ که این قراردادن، معنای خاصی دارد. یعنی خداوند این امنیت را از همه‌ی مسلمانان می‌طلبد. پس ایجاد امنیت برای این شهر، آن چیزی است که خواست خداوند از تمامی مسلمانان است و همه، نسبت به این موضوع مکلّف هستند. نتیجه اینکه: همه‌ی مسلمانان در این رابطه تکلیف و مسئولیت دارند و اگر گروهی از کسانی که عهده‌دار این مسئولیت شده‌اند خائن به مسلمین از آب دربیایند و یا این که در انجام این مسئولیت مهم کوتاهی کنند و یا در انجام فریضه‌ی الهی حج خللی وارد کنند بر همه‌ی مسلمین فرض و واجب است که نسبت به رفع ناامنی و ایجاد آسایش در انجام حج تصمیم بگیرند و اقدام کنند.

      ۲- با توجه به نتیجه‌گیری فوق، اگر حکومتی که شهر مکه و دستگاه اداره‌ی اجتماع عظیم حج را برعهده دارد بر علیه منافع تمام مسلمین وارد عمل بشود و بالاتر اینکه به کشتار مسلمین بپردازد در اینصورت دقیقا مخالف با روح آرامش و امنیتی عمل کرده که قرآن، مرکز و سرچشمه‌ی آن را مکه و خود خانه‌ی کعبه قرار داده است. در چنین شرایطی حکومت متعدی، دشمن درجه‌ی یک مسلمین خواهد بود و مماشات با او و کمک به ادامه چنین حکومت تجاوزگر و خائنی به هیچ وجه به نفع مسلمین نیست. بلکه باید چنین حاکمان ظالم و خائنی را از سیطره بر جان و مال و عِرض مسلمین به زیر کشید و مسلمانان خودشان تعیین‌کننده حکومتی حکیم و دلسوز نسبت به تمام فرق اسلامی و نسبت به قوام، اتحاد و آرامش امت اسلام به جای آن بنشانند.

      ۳- از یک سو با توجه به خیانت‌ها، ظلم‌ها، ‌ناتوانی‌ها و کشتارهای فجیع و متعدّد حکومت سعودی که طی سالهای متمادی در حق مسلمین، حجّ و نیز در حق اتحاد، آرامش و یکپارچگی امت اسلامی مرتکب شده است و ایجاد اختلال عمدی حکومت ستمشاهی سعودی در آرامش و روند پیشرفت و اقتدار همه جانبه ناشی از بیداری بی‌سابقه‌ی جهان اسلام، از سوی دیگر، نشان از بی‌لیاقتی حکومت امروز سعودی در به دست گرفتن زمام اختیار مرکز جهان اسلام و نقطه‌ی اتکاء و وحدت امت پیامبری است که خود وجود مقدس آن حضرت همیشه نماد و الگوی تمام عیار مهربانی، وحدت، حکمت و محل اتکاء همه مستضعفین عالم بودند. و خداوند پیامبر اکرم صلوات الله علیه را اینچنین توصیف می‌نماید: « وَ إِنَّکَ لَعَلى‏ خُلُقٍ عَظیم[قلم/۴] و تو اخلاق عظیم و برجسته‏اى دارى‏» و نیز فرمود: « وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاَّ رَحْمَةً لِلْعالَمین‏[ انبیاء/۱۰۷] ما تو را جز براى رحمت جهانیان نفرستادیم».

      ۴- امروز با بروز نمایش‌های شیطانی دستگاه استکبار جهانی به سردمداری آمریکا، ایادی پشت‌پرده شان نقاب از چهره بردانشته و روز به روز چهره واقعی خود را بیش از پیش برای امت اسلام روشنتر می‌کنند و حتی واقعیت اسلام آمریکایی را در برای مردم دنیا تعریف می‌کنند؛ و البته باطل از حق به زودی روشن خواهد شد.
حکومت سعودی عروسک دستساز آمریکاست که زمام امور مسلمانان را در مقدسترین مکان‌ اسلام به دست گرفته است و با شروع و گسترش پردامنه بیداری اسلامی به خصوص در دهه‌ی اخیر، پایه‌های حکومت خود را در خطر دیده و برای فرار از مشکلات خود به دنبال ایجاد نفرت و بحران در بین قشرهای مختلف جهان اسلام است.

      یک سوال مهم

​      اینکه مدعی رهبری جهان اسلام از انجام هیچ قتل و کشتاری در بین مسلمانان هیچگونه ابا و احتیاطی به خرج نمیدهد سوالی بزررگ را در اذهان ایجاد می‌کند که: قطعا کشتار و ایجاد بحران در امت اسلام ضررهای بزرگی برای حکومت سعودی از نظر اقتصادی، سیاسی و... در داخل عربستان و نیز در بعد بین المللی به همراه دارد؛ با این وجود چرا این کارها را ادامه می‌دهد و هیچ گونه احتیاطی به خرج نمی‌دهد؟
      جواب این سوال با توجه به توضیحات فوق و نیز تاریخ و نحوه‌ی ایجاد حکومت سعودی مشخص می‌‌شود. چه انتظاری می‌توان از حکومتی داشت که توسط خود دستگاه استکباری غرب برای ایجاد پایگاه حکومتی جهت تسلط بر جهان اسلام ایجاد شده است. آن هم با استفاده از نفوذ دادن و ترویج عقاید افراطی و پوچ در بین امت اسلامی همچون تکفیری و...؟!
      امروز این پایگاه آمریکا خود را در خطر می‌بیند لذا به هر طرف می‌زند که خود را حفظ کند و مسلما آمریکا برای حفظ این پایگاه از هر وسیله‌ای استفاده میکند حتّی کشت مسلمانان، ایجاد جنگ بین مسلمین، مشغول کردن مسلمانان به یکدیگر و نیز جلب توجه اذهان بشریت و دنیای اسلام با ایجاد بحرانهای ساختگی به جهت فراموش شدن ریشه‌ی مشکلات که همانا حکومت‌های فاسدی است که امروزه خون مسلمانان مظلوم را در بحرین، عربستان و... در شیشه کرده‌اند.
---------------------
[۱] تفسیر نمونه، ج‏۳، ص: ۱۵
[۲] حکم تشریعی یعنی همان احکام و دستوراتی که صرفا از طرف خداوند به ما دستور داده شده است؛ و امور تکوینی چیزهایی هستند که خودشان وجود دارند و ما نمیتوانیم در آنها ​دخل و تصرفی بنمائیم.
[۳] بقره/۱۲۶
[۴] ترجمه المیزان، ج‏۳، ص: ۵۴۹

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد