درباره احسان و نیکوکاری به دیگران در قرآن کریم سخن فراوان وجود دارد. ما
میخواهیم به یک آیه در قرآن که موارد انجام احسان و نیکوکاری را بیان
میکند بپردازیم.
« وَ اعْبُدُواْ اللَّهَ وَ لَاتُشرْکُواْ بِهِ شَیْئا وَ
بِالْوَالِدَیْنِ إِحْسَنًا وَ بِذِىالْقُرْبىَ وَالْیَتَامَى وَ
الْمَسَاکِینِ وَ الجارِ ذِىالْقُرْبىَ وَ الجْارِ الْجُنُبِ وَ
الصَّاحِبِ بِالْجَنبِ وَ ابْنِالسَّبِیلِ وَ مَا مَلَکَتْ أَیْمَانُکُمْ
إِنَّ اللَّهَ لَا یحُبُّ مَن کَانَ مخُتَالًا فَخُورًا [نساء/۳۶] و خدا
را بپرستید! و هیچ چیز را همتاى او قرار ندهید! و به پدر و مادر، نیکى کنید
همچنین به خویشاوندان و یتیمان و مسکینان، و همسایه نزدیک، و همسایه دور، و
دوست و همنشین، و واماندگان در سفر، و بردگانى که مالک آنها هستید زیرا
خداوند، کسى را که متکبر و فخر فروش است، (و از اداى حقوق دیگران سرباز
مىزند،) دوست نمىدارد».
ادامه مطلب ...