ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 |
یکی از عباراتی که میتوان در بحث انتخاب اصلح و احسن در قرآن مورد تحقیق قرار داد عبارت "عدم تساوی" است که در قرآن به کار رفته است. در این نوشتار به طور اجمالی به بررسی آیاتی که در مقام مقایسه دو گروه، به تبیین گروه برتر اشاره دارند، میپردازیم.
«مساوی نبودنها» در قرآن
۱-"خوبی" و "بدی" در قرآن
خداوند متعال در قرآن کریم میفرماید:« وَ لا تَسْتَوِی الْحَسَنَةُ وَ لاَ السَّیِّئَة [فصّت/۳۴] هرگز نیکى و بدى یکسان نیست.» شاید ما از تمام خوبیها و بدیهای نامزدهای انتخاباتی خبر نداشته باشیم اما آنچه بیشتر از کارهای دیگرشان نمود و بروز دارد اخلاق آنهاست. اخلاق به عنوان یکی از مصادیق خوبی و بدی در بین تمام جوامع به عنوان ملاک برتری است. امام حسن (علیه السلام) در اینباره میفرماید:«إِنْ أَحْسَنَ الْحَسَنِ الْخُلُقُ الْحَسَن[۱] زیباتر از هر زیبا خلق زیبا است.» پس یکی از ملاکهای قرآن، زیباییها و برتریهای اخلاقی است. سیاست، علم، تخصّص، کارآمدی و... نباید باعث شود که ملاک اخلاق را از نظر دور بداریم بلکه همهی برتریها بدون اخلاق خوب، هیچ ارزشی ندارد؛آن اخلاقی که باعث شود روح تقوا را در انجام مسئولیت خود رعایت کند. البته خوبیها و بدیهای دیگر -به جز اخلاق خوب و اخلاق بد- نیز، از مصادیق دیگر آیه شریفه میباشند.